1.نفرین یا عاقبت عشق:نخستین اثر هنری محسن چاوشی و به عبارتی دیگر نقطه ی شروعی جدید در عالم موسیقی کشور.با اینکه ماکت کار( نه نسخه ی تنظیم شده ی آن) به عنوان قطعات اصلی آلبوم شناخته و در نظر عام تثبیت شد اما باز هم صلابت و سنگینی اشعار به کار رفته در آن بقدری بود که آن را به اثری متمایز در میان آثار موجود آن برهه از زمان تبدیل نمود.جدا از مقوله ی شعری حتی ملودی های فاقد تنظیم نهایی این اثر نیز به لطف هنر و مهارت مثال زدنی چاوشی در آهنگسازی که تنها نمودار رگه هایی از زیبایی ملودی های اصلی و تنظیم شده ی آن بود به این آلبوم شخصیتی برجسته و قدرتمند بخشید.از حواشی این آلبوم می توان به شباهت نسبی صدای محسن به چند خواننده و انتساب این اثر به افراد مختلف اشاره کرد.حتی دامنه و قوت شایعات ایجاد شده در این زمینه به اندازه ای بود که تا مدت ها برخی از حقیقت امر غافل بودند.

2.خودکشی ممنوع:دومین اثر محسن چاوشی و به عقیده ی برخی از هواداران و صاحبنظران یکی از بهترین و قویترین مجموعه های کاری او.تنظیم قطعات آلبوم نسبت به آلبوم قبل به شکلی مطلوبتر انجام شده وسنگینی و گیرایی اشعار در این اثر نیز همچنان به عنوان فاکتوری موثر جلب توجه می کند.به عنوان مثال ترانه ی امام رضا نقطه ی عطفی بود در میان تمامی اشعار خوانده شده در مدح ائمه ی اطهار که در قالبی بدیع عشق به اهل بیت(ع)در آن گنجانده شده بود.این آلبوم در مقایسه با سایر آثار محسن چاوشی حواشی بسیار کمتری داشت.اجرای ریمیکسی از آلبوم کفتر چاهی از اقدامات حرفه ای او محسوب می شد تا مهر تأییدی باشد بر شناسنامه ی کاری آلبوم قبل و پایان تمامی حاشیه ها در این مورد.

3.لنگه کفش:به جرأت می توان گفت پرحاشیه ترین آلبوم محسن به شمار می رود.این اثر نیز پیش از تنظیم نهایی و یا حداقل نسبتا مطلوب تراک ها با خیانت و بدمرامی فرد یا افرادی معلوم الحال به بیرون درز کرد تا تمام تلاشهای محسن جهت دریافت مجوز بی نتیجه مانده و ضربه ای بزرگ بر روح و روان وی وارد شود.ضربه ای که بسیاری را بر این عقیده استوار نمود که محسن چاوشی دیگر تمام است.اما زهی خیال باطل!سنگینی اشعار در این اثر نیز بیش از دو اثر قبل جلب توجه نموده و به نوعی تا به اکنون سیری صعودی را طی کرده است.قطعاتی همچون لنگه کفش،تنگ بلوری و عشق دو حرفی از شاهکارهای محتوایی این اثربه شمار می آیند.

4.متاسفم:اثری متفاوت،زیبا و شنیدنی.این آلبوم دارای تنظیم نهایی قطعات بوده و با صرف وقت و هزینه ی زیاد آماده شد اما پیش از أخذ مجوز پخش، باز هم به نوعی به سرنوشت آلبوم های قبل دچار شده و «غیر مجاز»نامیده شد.فضای شعری کار به اوج وقار و صلابت خود رسیده و ترانه هایی همچون متأسفم،ابرای پاییزی و پرنده تبلوری نو،زیبا و به واقع متمایز از سروده های حسین صفا و امیر ارجینی محسوب می شوند.فضای حسی آلبوم غم آلود تر و در برخی از قطعات مانند متأسفم تلفیقی هنرمندانه از موسیقی پاپ و سنتی و سبک جدیدی از موسیقی پاپ به وضوح احساس می شود.آلبوم به فراخور موضوعات خاص قطعاتش،طیفی گسترده تر از مخاطبین را به خود می خواند و مخاطب نیز به لطف قدرت این اثر چاره ای جز تسلیم و تأیید برابر این دعوت را در وجود خود نمی بیند.این آلبوم هم از پرحاشیه ترین آثار محسن چاوشی محسوب می شود.ضمنا در متأسفم صدای زیبا و ناب محسن عاری از هرگونه افکت وبه اصطلاح«دستکاری الکترونیکی» نوازشگر روح و جان هر هنردوست است و او را بیش از پیش به داشتن سبک و صدایی خاص و متفاوت می شناساند.

.....و اما «یه شاخه نیلوفر»،این انتظار کشنده روزهای آخر خود را طی می کند.ولی ظاهرا برخی از نارفیقان به ظاهر رفیق تا واپسین دم نیز در صدد سنگ اندازی و ایجاد مشکل برای محسن چاوشی عزیز هستند.آخرین دستاورد این عزیزان! یا به عبارتی در خور شان لاشخوران اینترنتی پخش ترانه ی زخم از ترانه های فیلم سینمایی سنتوری در آستانه ورود البوم به بازار است که این موضوع شاهدیست بر قصد و نیت شوم این افراد.اما لازم است هم این دوستان و هم همه ی شما هواداران محترم اطمینان حاصل کنید که اقدام یاد شده مشکلی برای محسن عزیز ایجاد نخواهد کرد.زیرا ترانه ی پخش شده به سبک اسلو و همراه با سنتور است که این ورژن از ترانه ی زخم مختص فیلم سنتوری بوده و به هیچ وجه در اختیار محسن نبوده است و این امر از ترکشهای پخش 2 ترانه ی دیگر این فیلم "خیانت و سنگ صبور"در یکی از مجالس خصوصی اهل سینماست که منجر به لو رفتن این آثار شده.لازم به ذکر است که تراک زخمی که در آلبوم وجود دارد با سبک و سیاقی متفاوت و به شکل ترنس اجرا شده است.پس از این بابت نیز جای نگرانی نیست.با اتمام این انتظار طولانی شاهد شاهکاری دیگر از محسن چاوشی عزیز خواهیم بود.شاهکاری که قطعا از ماندگارترین آثار موسیقی پاپ در ایران خواهد بود و با توجه به داشتن مجوز و ثبت رکورد فروش،نامی درخشان و جاویدان از خود به یادگار خواهد گذاشت.اوج هنر،تجربه و تکامل کاری محسن در این آلبوم خلاصه شده و به عنوان شاخصه هایی اصلی و قابل اتکا اعتباری دوچندان به این اثر استثنائی خواهند بخشید.آهنگ سازی و برای نخستین بار،بر خلاف قبل که عزیزانی همچون رضا فوادیان و شهاب اکبری تنظیم آلبوم ها را عهده دار بودند،این بار تنظیم قطعات به عهده ی خود محسن چاوشی بوده که در این راه از اساتیدی برجسته نیز یاری جسته است.شاعر کارها هم مثل همیشه امیر ارجینی و حسین صفای عزیز هستند.این آلبوم خط پایانیست برهمه ی بد بیاری ها،نارفیقی ها و خیانت ها.به امید موفقیت روزافزون محسن چاوشی عزیز و همه ی شما سروران گرامی